prener
: préner
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
|---|---|---|---|
| Non muté | prener | prenerien | prenerion |
| Adoucissante | brener | brenerien | brenerion |
| Spirante | frener | frenerien | frenerion |
prener \ˈprẽːnɛr\ masculin
Vocabulaire apparenté par le sens
Antonymes
Dérivés
- dasprener
- rakprener
Forme de verbe
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | prener |
| Adoucissante | brener |
| Spirante | frener |
prener \ˈprẽːnɛr\
- Impersonnel du présent de l’indicatif du verbe prenañ/preniñ.
Prononciation
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
Paronymes
- prenner
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
Étymologie
Nom commun
prener \ˈpʁẽːnɛʁ\ masculin (pluriel preneryon)