praemonitus

Latin

Étymologie

Déverbal de praemoneo, dérivé de praemonitum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif praemonitŭs praemonitūs
Vocatif praemonitŭs praemonitūs
Accusatif praemonitum praemonitūs
Génitif praemonitūs praemonituum
Datif praemonitūi
ou praemonitū
praemonitibus
Ablatif praemonitū praemonitibus

praemonitus \Prononciation ?\ masculin

  1. Avertissement préalable.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

  • praemonitio

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif praemonitus praemonită praemonitum praemonitī praemonitae praemonită
Vocatif praemonite praemonită praemonitum praemonitī praemonitae praemonită
Accusatif praemonitum praemonităm praemonitum praemonitōs praemonitās praemonită
Génitif praemonitī praemonitae praemonitī praemonitōrŭm praemonitārŭm praemonitōrŭm
Datif praemonitō praemonitae praemonitō praemonitīs praemonitīs praemonitīs
Ablatif praemonitō praemonitā praemonitō praemonitīs praemonitīs praemonitīs

praemonitus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de praemoneo.

Références