praemonitorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de praemonitum, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | praemonitorius | praemonitoriă | praemonitorium | praemonitoriī | praemonitoriae | praemonitoriă |
| Vocatif | praemonitorie | praemonitoriă | praemonitorium | praemonitoriī | praemonitoriae | praemonitoriă |
| Accusatif | praemonitorium | praemonitoriăm | praemonitorium | praemonitoriōs | praemonitoriās | praemonitoriă |
| Génitif | praemonitoriī | praemonitoriae | praemonitoriī | praemonitoriōrŭm | praemonitoriārŭm | praemonitoriōrŭm |
| Datif | praemonitoriō | praemonitoriae | praemonitoriō | praemonitoriīs | praemonitoriīs | praemonitoriīs |
| Ablatif | praemonitoriō | praemonitoriā | praemonitoriō | praemonitoriīs | praemonitoriīs | praemonitoriīs |
praemonitorius \prae̯.mo.niˈtoː.ri.us\
- Prémonitoire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : premonitory
- Espagnol : premonitorio
- Français : prémonitoire
- Italien : premonitorio
Références
- « praemonitorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « praemonitorius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage