précuit
Français
Étymologie
- (XXe siècle) Du participe passé de précuire.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | précuit \pʁe.kɥi\ |
précuits \pʁe.kɥi\ |
| Féminin | précuite \pʁe.kɥit\ |
précuites \pʁe.kɥit\ |
précuit \pʁe.kɥi\
- Qui est déjà cuit et dont il suffit de compléter la cuisson.
Les frites précuites tentent une percée sur le marché.
Traductions
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe précuire | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | (masculin singulier) précuit | |
| Indicatif | Présent | |
| il/elle/on précuit | ||
précuit \pʁe.kɥi\
Prononciation
- Cornimont (France) : écouter « précuit [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes