possa
Italien
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe potere | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | che (io) possa |
| che (tu) possa | ||
| che (lui / lei / egli / ella / esso / essa) possa | ||
possa \ˈpos.sa\
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun 1
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| possa \ˈpuso\ |
possas \ˈpusos\ |
possa \ˈpuso\ (graphie normalisée) féminin
Synonymes
Dérivés
- posseta
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| possa \ˈpuso\ |
possas \ˈpusos\ |
possa \ˈpuso\ (graphie normalisée) féminin
Synonymes
- blaima
Nom commun 3
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| possa \ˈpuso\ |
possas \ˈpusos\ |
possa \ˈpuso\ (graphie normalisée) féminin
Variantes dialectales
- brot (Languedocien)
Nom commun 4
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| possa \ˈpuso\ |
possas \ˈpusos\ |
possa \ˈpuso\ (graphie normalisée) féminin
Synonymes
- polsa
Forme de verbe
possa \ˈpuso\ (graphie normalisée)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe posser | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que eu possa |
| que você/ele/ela possa | ||
| Impératif | Présent | |
| (3e personne du singulier) possa | ||