pomarańcza
Étymologie
- De l'italien pomarancia.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | pomarańcza | pomarańcze |
| Vocatif | pomarańczo | pomarańcze |
| Accusatif | pomarańczę | pomarańcze |
| Génitif | pomarańczy | pomarańczy |
| Locatif | pomarańczy | pomarańczach |
| Datif | pomarańczy | pomarańczom |
| Instrumental | pomarańczą | pomarańczami |
pomarańcza \pɔ.ma.ˈraɲ.tʂa\ féminin
- (Botanique) Orange.
Kupiłem na rynku dwie pomarańcze.
- J'ai acheté deux oranges au marché.
- (Botanique) Oranger.
W Grecji pomarańcze owocują zwykle w grudniu.
- En Grèce, les orangers portent généralement leurs fruits en décembre.
Dérivés
- pomarańczowy
- pomarańcza bergamota
- pomarańczka
- pomarańcz
Prononciation
- Pologne : écouter « pomarańcza [pɔ.ma.ˈraɲ.tʂa] »