pols
 : pòls
Catalan
Étymologie
- Du latin pulvis.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| pols \Prononciation ?\ | pols \Prononciation ?\ | 
pols \Prononciation ?\ féminin
Prononciation
- El Prat de Llobregat (Espagne) : écouter « pols [Prononciation ?] »
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
pols \Prononciation ?\
Néerlandais
Étymologie
- Du latin pulsus.
Nom commun
pols \pols\
- (Anatomie) Poignet.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « pols [pols] »
Anagrammes
Étymologie
- (Nom commun 1) Du latin pulsus.
- (Nom commun 2) Du latin pulvis.
- (Nom commun 2) Du latin pultis.
Nom commun 1
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| pols \ˈpuls\ | polses \ˈpulses\ | 
pols \ˈpuls\ masculin (graphie normalisée)
- Pouls.
- Prendre lo pols. - Tâter le pouls.
 
 
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| pols \ˈpuls\ | polses \ˈpulses\ | 
pols \ˈpuls\ masculin (graphie normalisée)
Synonymes
- polsa
- posca
Nom commun 3
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| pols \ˈpuls\ | polses \ˈpulses\ | 
pols \ˈpuls\ masculin (graphie normalisée)
- Bouillie de farine.
Forme de nom commun 4
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| pol \ˈpul\ | pols \ˈpuls\ | 
pols \ˈpuls\ masculin pluriel (graphie normalisée)
- Pluriel de pol.
Prononciation
- Béarn (Occitanie) : écouter « pols [ˈpuls] »
Anagrammes
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2