poliertet
Allemand
Forme de verbe
poliertet
\poˈliːɐ̯tət\
Deuxième personne du pluriel du prétérit de
polieren
.
Deuxième personne du pluriel du subjonctif II de
polieren
.
Prononciation
Berlin
: écouter «
poliertet
[poˈliːɐ̯tət]
»