pohan
Étymologie
- Du latin paganus qui donne, en français, païen ; comparez avec le russe поганый.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | pohan | pohani ou pohanové |
| Génitif | pohana | pohanů |
| Datif | pohanovi | pohanům |
| Accusatif | pohana | pohany |
| Vocatif | pohane | pohani ou pohanové |
| Locatif | pohanovi | pohanech |
| Instrumental | pohanem | pohany |
pohan \Prononciation ?\ masculin animé (pour une femme, on dit : pohanka)