poches
: pochés
Français
Forme de nom commun 1
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| poche | poches |
| \pɔʃ\ | |
poches \pɔʃ\ féminin
- Pluriel de poche.
Mais il crânait, les poches pleines de pèze. Tu penses si je zieutais !
— (Francis Carco, Jésus-la-Caille, 1914, première partie, chapitre I)
Forme de nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| poche | poches |
| \pɔʃ\ | |
poches \pɔʃ\ féminin
- Pluriel de poche.
Forme de nom commun 3
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| poche | poches |
| \pɔʃ\ | |
poches \pɔʃ\ masculin
- Pluriel de poche.
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin et féminin |
poche | poches |
| \pɔʃ\ | ||
poches \pɔʃ\ masculin et féminin identiques
- Pluriel de poche.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe pocher | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu poches | ||
| Subjonctif | Présent | |
| que tu poches | ||
poches \pɔʃ\
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « poches [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes