pneumaticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien πνευματικός, pneumatikós (« spirituel »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | pneumaticus | pneumatică | pneumaticum | pneumaticī | pneumaticae | pneumatică |
| Vocatif | pneumatice | pneumatică | pneumaticum | pneumaticī | pneumaticae | pneumatică |
| Accusatif | pneumaticum | pneumaticăm | pneumaticum | pneumaticōs | pneumaticās | pneumatică |
| Génitif | pneumaticī | pneumaticae | pneumaticī | pneumaticōrŭm | pneumaticārŭm | pneumaticōrŭm |
| Datif | pneumaticō | pneumaticae | pneumaticō | pneumaticīs | pneumaticīs | pneumaticīs |
| Ablatif | pneumaticō | pneumaticā | pneumaticō | pneumaticīs | pneumaticīs | pneumaticīs |
pneumaticus
- Aérien, relatif à l’air.
pneumatica organa
- pompes aériennes
Prononciation
- \pneu̯ˈma.ti.kus\, [pnɛu̯ˈmät̪ɪkʊs̠] (Classique)
- \pneu̯ˈma.ti.kus\, [pnɛu̯ˈmäːt̪ikus] (Ecclésiastique)
Références
- « pneumaticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage