plaisenn
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | 
|---|---|---|---|
| Non muté | plaisenn | plaised | plaisenned | 
| Adoucissante | blaisenn | blaised | blaisenned | 
| Spirante | flaisenn | flaised | flaisenned | 
plaisenn \ˈplaj.sɛn\ féminin
- (Ichtyologie) Plie.
Gaou a lavare, rak kavet em eus ʼbarzh ar ganastell un tamm brav eus ar blaisenn...
— (Jarl Priel, An dakenn dour, in C’hoariva brezhonek - Pemp pezh-c’hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 71)- Elle mentait, car j’ai trouvé un bon morceau de la plie dans le buffet...
 
 
Voir aussi
- plaisenn sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
 
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
 - ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 582b