plòja
Étymologie
- Du latin vulgaire ploia, dérivé de la forme classique pluvia.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| plòja \ˈplɔd͡ʒo̞\ |
plòjas \ˈplɔd͡ʒo̞s\ |
plòja \ˈplɔd͡ʒo̞\ (graphie normalisée) féminin
Variantes dialectales
Prononciation
- languedocien : [ˈplɔd͡ʒo̞]
- Saint-Thibéry : [ˈplɔd͡ʒo̞]
- Bessan : [ˈplɔd͡ʒə]
- Agde : [ˈplɔt͡ʃo̞]
Références
- Christian Camps, Atlas linguistique du Biterrois, Institut d’études occitanes, Béziers, 1985