pitcá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
 
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | pitcá | pitcayá | pitcatá | 
| 2e du sing. | pitcal | pitcayal | pitcatal | 
| 3e du sing. | pitcar | pitcayar | pitcatar | 
| 1re du plur. | pitcat | pitcayat | pitcatat | 
| 2e du plur. | pitcac | pitcayac | pitcatac | 
| 3e du plur. | pitcad | pitcayad | pitcatad | 
| 4e du plur. | pitcav | pitcayav | pitcatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Guetter, surveiller.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
 
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « pitcá [pitˈʃa] »
 
Références
- « pitcá », dans Kotapedia
 
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.