pignoren

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe pignorar
Subjonctif Présent que (yo) pignoren
que (tú) pignoren
que (vos) pignoren
que (él/ella/ello/usted) pignoren
que (nosotros-as) pignoren
que (vosotros-as) pignoren
que (os) pignoren
(ellos-as/ustedes) pignoren
Imparfait (en -ra) que (yo) pignoren
que (tú) pignoren
que (vos) pignoren
que (él/ella/ello/usted) pignoren
que (nosotros-as) pignoren
que (vosotros-as) pignoren
que (os) pignoren
(ellos-as/ustedes) pignoren
Imparfait (en -se) que (yo) pignoren
que (tú) pignoren
que (vos) pignoren
que (él/ella/ello/usted) pignoren
que (nosotros-as) pignoren
que (vosotros-as) pignoren
que (os) pignoren
(ellos-as/ustedes) pignoren
Futur que (yo) pignoren
que (tú) pignoren
que (vos) pignoren
que (él/ella/ello/usted) pignoren
que (nosotros-as) pignoren
que (vosotros-as) pignoren
que (os) pignoren
(ellos-as/ustedes) pignoren
Impératif Présent (tú) pignoren
(vos) pignoren
(usted) pignoren
(nosotros-as) pignoren
(vosotros-as) pignoren
(os) pignoren
(ustedes) pignoren

pignoren \piɣˈno.ɾen\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de pignorar.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de pignorar.

Prononciation