pignjont
Forme de verbe
| Mutation | Forme | 
|---|---|
| Non muté | pignjont | 
| Adoucissante | bignjont | 
| Spirante | fignjont | 
pignjont \ˈpĩɲʃɔ̃ɲ(t)\
- Troisième personne du pluriel du passé défini de l’indicatif du verbe pignal/pignat/pigniñ.
- Neuze e pignjont o-daou war gein ar marc’h, ha kuit d’an daoulamm ruz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /3, Éditions Al Liamm, 1988, page 92)- Alors ils montèrent tous deux sur le dos du cheval et partirent au grand galop.