petulcus
Latin
Étymologie
- Du radical de peto (« toucher, frapper »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | petulcus | petulcă | petulcum | petulcī | petulcae | petulcă |
| Vocatif | petulce | petulcă | petulcum | petulcī | petulcae | petulcă |
| Accusatif | petulcum | petulcăm | petulcum | petulcōs | petulcās | petulcă |
| Génitif | petulcī | petulcae | petulcī | petulcōrŭm | petulcārŭm | petulcōrŭm |
| Datif | petulcō | petulcae | petulcō | petulcīs | petulcīs | petulcīs |
| Ablatif | petulcō | petulcā | petulcō | petulcīs | petulcīs | petulcīs |
petulcus \Prononciation ?\
Références
- « petulcus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage