percursus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | percursŭs | percursūs |
| Vocatif | percursŭs | percursūs |
| Accusatif | percursum | percursūs |
| Génitif | percursūs | percursuum |
| Datif | percursūi ou percursū |
percursibus |
| Ablatif | percursū | percursibus |
percursus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | percursus | percursă | percursum | percursī | percursae | percursă |
| Vocatif | percurse | percursă | percursum | percursī | percursae | percursă |
| Accusatif | percursum | percursăm | percursum | percursōs | percursās | percursă |
| Génitif | percursī | percursae | percursī | percursōrŭm | percursārŭm | percursōrŭm |
| Datif | percursō | percursae | percursō | percursīs | percursīs | percursīs |
| Ablatif | percursō | percursā | percursō | percursīs | percursīs | percursīs |
percursus \Prononciation ?\
Références
- « percursus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage