pebron
: pébron
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| pebron \pe.ˈbɾu\ |
pebrons \pe.ˈbɾus\ |
Pebron \pe.ˈbɾu\ (graphie normalisée) masculin
Apparentés étymologiques
Variantes
Dérivés dans d’autres langues
- Français : pébron
Prononciation
- Occitan général : \pe.ˈbɾu\
- provençal : \pe.ˈbɾun\
- France (Béarn) : écouter « pebron [pe.ˈbɾu] »
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Gui Benoèt, Las plantas, lexic, IEO edicions, 2008, ISBN 978-2-85910-453-5