pełnomocny
Étymologie
- Composé de pełny (« plein ») et de mocny (« puissant »), calque du latin plenipotens.
Adjectif
| Nombre | Cas | Masculin animé |
Masculin inanimé |
Neutre | Féminin |
|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | Nominatif | pełnomocny | pełnomocne | pełnomocna | |
| Vocatif | |||||
| Accusatif | pełnomocnego | pełnomocny | pełnomocną | ||
| Génitif | pełnomocnego | pełnomocnej | |||
| Locatif | pełnomocnym | ||||
| Datif | pełnomocnemu | ||||
| Instrumental | pełnomocnym | pełnomocną | |||
| Pluriel | Nominatif | pełnomocni | pełnomocne | ||
| Vocatif | |||||
| Accusatif | pełnomocnych | ||||
| Génitif | pełnomocnych | ||||
| Locatif | |||||
| Datif | pełnomocnym | ||||
| Instrumental | pełnomocnymi | ||||
pełnomocny \pɛw.nɔˈmɔt͡s.nɨ\
- (Droit) Plénipotentiaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
Prononciation
- Będzin (Pologne) : écouter « pełnomocny [Prononciation ?] »
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC BY-SA 4.0 : pełnomocny. (liste des auteurs et autrices)