paraphieren
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich paraphiere |
| 2e du sing. | du paraphierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es paraphiert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich paraphierte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich paraphierte |
| Impératif | 2e du sing. | paraphiere paraphier! |
| 2e du plur. | paraphiert! | |
| Participe passé | paraphiert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
paraphieren \paʁaˈfiːʁən\ (voir la conjugaison)
Prononciation
- Berlin : écouter « paraphieren [paʁaˈfiːʁən] »