palanc
Étymologie
- Du latin palanga.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| palanc \paˈlank\ |
palancs \paˈlant͡s\ |
palanc \paˈlank\ (graphie normalisée) masculin
Dérivés
- palancar
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « palanc [Prononciation ?] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage