païsanilha
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| païsanilha \pajzaniˈʎo̯\ |
païsanilhas \pajzaniˈʎo̯s\ |
païsanilha \pajzaniˈʎo̯\ (graphie normalisée) féminin
- Paysannerie, la classe des paysans.
Variantes orthographiques
Synonymes
Prononciation
- languedocien : [paizaˈniʎo]
- provençal : [peizaˈniʎo]
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- Simon-Jude Honnorat, Dictionnaire provençal-français ou Dictionnaire de la langue d’oc, ancienne et moderne, suivi d’un vocabulaire français-provençal, tome V P-R 1847 → consulter cet ouvrage