pòile
Étymologie
- Du latin postula.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | pòile \ˈpɔj.le\ |
pòiles \ˈpɔj.les\ |
| Féminin | pòila \ˈpɔj.lo̞\ |
pòilas \ˈpɔj.lo̞s\ |
pòile \ˈpɔj.le\ (graphie normalisée)
- Fainéant, mal venu.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| pòile \ˈpɔj.le\ |
pòiles \ˈpɔj.les\ |
pòile \ˈpɔj.le\ masculin (graphie normalisée) (pour une femme, on dit : pòila)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français selon les parlers languedociens, Institut d’Estudis Occitans, 1997, ISBN 2-85910-069-5
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2