pérégrinateur
Français
Étymologie
- (Siècle à préciser) Du latin peregrinator.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | pérégrinateur \pe.ʁe.ɡʁi.na.tœʁ\ |
pérégrinateurs \pe.ʁe.ɡʁi.na.tœʁ\ |
| Féminin | pérégrinatrice \pe.ʁe.ɡʁi.na.tʁis\ |
pérégrinatrices \pe.ʁe.ɡʁi.na.tʁis\ |
pérégrinateur \pe.ʁe.ɡʁi.na.tœʁ\ masculin
- Voyageur, vadrouilleur.
… continuer sa vie libre, pérégrinatrice, dans une cabane roulante.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| pérégrinateur | pérégrinateurs |
| \pe.ʁe.ɡʁi.na.tœʁ\ | |
pérégrinateur \pe.ʁe.ɡʁi.na.tœʁ\ masculin (pour une femme, on dit : pérégrinatrice)
Traductions
- Anglais : peregrinator (en)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références
- « pérégrinateur », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage