pánta
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | pánta | pánttat |
| Accusatif Génitif |
pántta | pánttaid |
| Illatif | pántii | pánttaide |
| Locatif | pánttas | pánttain |
| Comitatif | pánttain | pánttaiguin |
| Essif | pántan | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | pántan | pántame | pántamet |
| 2e personne | pántat | pántade | pántadet |
| 3e personne | pántas | pántaska | pántaset |
pánta /ˈpantɑ/
- Gage, nantissement, consigne (somme remboursable).
Juohke snuvssabovssa ovddas galggašii 4 ruvnnu pánta, árvala Ovddadusbellodaga nuoraidorganisašuvdna.
— (avvir.no)- Pour chaque boîte de snus il faudrait une consigne de 7 couronnes, suggère l’organisation de la jeunesse du Parti du progrès.
Apparentés étymologiques
- pántet — nantir