ova

Voir aussi : ová, -ová, öva, ɔva

Étymologie

Racine inventée arbitrairement[1].

Nom commun

ova \ˈɔva\ ou \ˈova\ (Indénombrable)

  1. Raison.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Prononciation

  • France : écouter « ova [ˈova] »

Anagrammes

Références

  • « ova », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.

Latin

Forme de nom commun

ova \Prononciation ?\

  1. Nominatif pluriel de ovum.
  2. Vocatif pluriel de ovum.
  3. Accusatif pluriel de ovum.

Portugais

Étymologie

Du latin ova, pluriel de ovum (voir ce mot pour des explications détaillées), neutre pluriel ayant adopté le genre féminin et un sens collectif.

Nom commun

SingulierPluriel
ova ovas

ova \ˈɔ.vɐ\ (Lisbonne) \ˈɔ.və\ (São Paulo) féminin

  1. (Ichtyologie) Frai de poisson.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

Références

  • « ova », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Étymologie

Du latin aqua.

Nom commun

ova \Prononciation ?\ féminin

  1. Eau.

Dérivés

Notes

Forme et orthographe du dialecte puter.

Variantes dialectales

  • ava (surmiran)
  • aua (vallader), (sutsilvan)

Références

  • Oscar Peer, Dicziunari rumantsch ladin-tudais-ch, Lia Rumantscha, Coire, 1962