oriundus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | oriundus | oriundă | oriundum | oriundī | oriundae | oriundă |
| Vocatif | oriunde | oriundă | oriundum | oriundī | oriundae | oriundă |
| Accusatif | oriundum | oriundăm | oriundum | oriundōs | oriundās | oriundă |
| Génitif | oriundī | oriundae | oriundī | oriundōrŭm | oriundārŭm | oriundōrŭm |
| Datif | oriundō | oriundae | oriundō | oriundīs | oriundīs | oriundīs |
| Ablatif | oriundō | oriundā | oriundō | oriundīs | oriundīs | oriundīs |
oriundus \Prononciation ?\
- Originaire de.
o sanguen dis oriundum.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « oriundus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- [1] Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2012