orikar
Étymologie
- Dérivé de orika (« pénombre, obscurité »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 3e du sing. | orikar | orikayar | orikatar |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « orikar [ɔriˈkar] »
Références
- « orikar », dans Kotapedia
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 3e du sing. | orikar | orikayar | orikatar |
| voir Conjugaison en kotava | |||