originální
Étymologie
- Du latin originalis (« d'origine ») avec le suffixe -ní.
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | originální | |||
| vocatif | originální | ||||
| accusatif | originálního | originální | |||
| génitif | originálního | originální | originálního | ||
| locatif | originálním | originální | originálním | ||
| datif | originálnímu | originální | originálnímu | ||
| instrumental | originálním | originální | originálním | ||
| pluriel | nominatif | originální | |||
| vocatif | originální | ||||
| accusatif | originální | ||||
| génitif | originálních | ||||
| locatif | originálních | ||||
| datif | originálním | ||||
| instrumental | originálními | ||||
originální \Prononciation ?\ (comparatif : originálnější, superlatif : nejoriginálnější)
- Original, nouveau.
Originální kombinací zahřívacího a studeného zábalu je Priessnitzův zábal.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
- autentický
- osobitý
- neotřelý
Apparentés étymologiques
- originál
- originalita
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « originální [Prononciation ?] »
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage