orientés
: orientes
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | orienté \ɔ.ʁjɑ̃.te\ |
orientés \ɔ.ʁjɑ̃.te\ |
| Féminin | orientée \ɔ.ʁjɑ̃.te\ |
orientées \ɔ.ʁjɑ̃.te\ |
orientés \ɔ.ʁjɑ̃.te\
- Masculin pluriel de orienté.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe orienter | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (masculin pluriel) orientés | ||
orientés \ɔ.ʁjɑ̃.te\
- Participe passé masculin pluriel de orienter.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe orientar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | ||
| que (vos) orientés | ||
orientés \o.ɾjenˈtes\
- Deuxième personne du singulier (vos) du présent du subjonctif de orientar.
Prononciation
- Madrid : \o.ɾjenˈtes\
- Séville : \o.ɾjeŋˈteh\
- Mexico, Bogota : \o.ɾjenˈtes\
- Santiago du Chili, Caracas : \o.ɾjeŋˈteh\
- Montevideo, Buenos Aires : \o.ɾjenˈtes\