oproepen

Néerlandais

Étymologie

Dérivé par préfixation de roepen, appeler.

Verbe

Présent Prétérit
ik roep op riep op
jij roept op
hij, zij, het roept op
wij roepen op riepen op
jullie roepen op
zij roepen op
u roept op riep op
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben roepen opd opgeroepen

oproepen \Prononciation ?\ transitif

  1. Convoquer, réunir.
    • (Sens figuré) ik heb u niet opgeroepen
      je ne vous ai pas sonné (je ne vous ai rien demandé)

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,5 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]