omu
Conventions internationales
Symbole
omu
- (Linguistique) Code ISO 639-3 de l’omurana.
Références
- Documentation for ISO 639 identifier: omu, SIL International, 2025
Étymologie
- Du latin homo (« être humain »)
Nom commun
omu \ˈo.mu\ masculin
Pronom indéfini
omu \ˈo.mu\
- On.
Prononciation
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
omu \Prononciation ?\ masculin
- (Borgomanerese) Homme.
- (Par extension) Mari.
Références
- Christina Tortora, A Comparative Grammar of Borgomanerese, Oxford Scholarship Online, décembre 2014, ISBN 9780199945627, p. 13
Étymologie
- Du latin homo (« être humain »)
Nom commun
omu \Prononciation ?\ masculin
- Homme.
U nostru Cano̍nicu era ün omu de passiu̍n : per u so Diu, per u so santu ministeru, per u so paise, per a so’famiya, per i ciü pici̍n, e tambe̍n, ma cun tanta discreçiu̍n, per i ciü disgraçiai.
— (Comité national des traditions monégasques, « U Carrugëtu Canònicu Giorgi Franzi », dans Üntra nui, 2014-12, page 2 [texte intégral]. Consulté le 2022-03-27)- Notre chanoine était un homme de passion : pour son Dieu, pour son saint ministère, pour son pays, pour sa famille, pour les plus petits, et aussi, mais avec beaucoup de discrétion, pour les plus malheureux.
Forme de nom commun
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | opmon | opmome | opmomet |
| 2e personne | omot | omode | omodet |
| 3e personne | omus | omuska | omuset |
omu /ˈomu/
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
omu