omit
: omît
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe omettre | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on omit | ||
omit \ɔ.mi\
- Troisième personne du singulier du passé simple de omettre.
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « omit [Prononciation ?] »
Homophones
Anglais
Étymologie
- Du latin omittere.
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to omit \əʊˈmɪt\ ou \oʊˈmɪt\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
omits \əʊˈmɪts\ ou \oʊˈmɪts\ |
| Prétérit | omitted \əʊˈmɪt.ɪd\ ou \oʊˈmɪt.ɪd\ |
| Participe passé | omitted \əʊˈmɪt.ɪd\ ou \oʊˈmɪt.ɪd\ |
| Participe présent | omitting \əʊˈmɪt.ɪŋ\ ou \oʊˈmɪt.ɪŋ\ |
| voir conjugaison anglaise | |
omit (Royaume-Uni) \əʊˈmɪt\, (États-Unis) \oʊˈmɪt\ transitif