occupatus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | occupatŭs | occupatūs |
| Vocatif | occupatŭs | occupatūs |
| Accusatif | occupatum | occupatūs |
| Génitif | occupatūs | occupatuum |
| Datif | occupatūi ou occupatū |
occupatibus |
| Ablatif | occupatū | occupatibus |
occupatus \Prononciation ?\ masculin
- Occupation, affaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | occupatus | occupată | occupatum | occupatī | occupatae | occupată |
| Vocatif | occupate | occupată | occupatum | occupatī | occupatae | occupată |
| Accusatif | occupatum | occupatăm | occupatum | occupatōs | occupatās | occupată |
| Génitif | occupatī | occupatae | occupatī | occupatōrŭm | occupatārŭm | occupatōrŭm |
| Datif | occupatō | occupatae | occupatō | occupatīs | occupatīs | occupatīs |
| Ablatif | occupatō | occupatā | occupatō | occupatīs | occupatīs | occupatīs |
occupatus \Prononciation ?\
Références
- « occupatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage