occipitale
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | occipital \ɔk.si.pi.tal\ |
occipitaux \ɔk.si.pi.to\ |
| Féminin | occipitale \ɔk.si.pi.tal\ |
occipitales \ɔk.si.pi.tal\ |
occipitale \ɔk.si.pi.tal\
- Féminin singulier de occipital.
Finalement, il avait trouvé le petit nodule qu’il supposait — les autres possibilités ayant été écartées peu à peu par les faits — dans la partie occipitale de la masse cérébrale gauche.
— (Alain Demouzon, Monsieur Abel, 1979, section Lundi, midi)
Italien
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| occipitale \ot.t͡ʃi.pi.ˈta.le\ |
occipitali \ot.t͡ʃi.pi.ˈta.li\ |
occipitale \ot.t͡ʃi.pi.ˈta.le\
- (Anatomie) Occipital.
Dérivés
- foro occipitale (« trou occipital »)
- sottoccipitale (« sous-occipital »)
- suboccipitale (« sous-occipital »)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes