occatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de occatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | occatorius | occatoriă | occatorium | occatoriī | occatoriae | occatoriă |
| Vocatif | occatorie | occatoriă | occatorium | occatoriī | occatoriae | occatoriă |
| Accusatif | occatorium | occatoriăm | occatorium | occatoriōs | occatoriās | occatoriă |
| Génitif | occatoriī | occatoriae | occatoriī | occatoriōrŭm | occatoriārŭm | occatoriōrŭm |
| Datif | occatoriō | occatoriae | occatoriō | occatoriīs | occatoriīs | occatoriīs |
| Ablatif | occatoriō | occatoriā | occatoriō | occatoriīs | occatoriīs | occatoriīs |
occatorius \Prononciation ?\
Références
- « occatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage