obuty
: obutý
Étymologie
- De obuć (« chausser »).
Adjectif
| Nombre | Cas | Masculin animé |
Masculin inanimé |
Neutre | Féminin |
|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | Nominatif | obuty | obute | obuta | |
| Vocatif | |||||
| Accusatif | obutego | obuty | obutą | ||
| Génitif | obutego | obutej | |||
| Locatif | obutym | ||||
| Datif | obutemu | ||||
| Instrumental | obutym | obutą | |||
| Pluriel | Nominatif | obuci | obute | ||
| Vocatif | |||||
| Accusatif | obutych | ||||
| Génitif | obutych | ||||
| Locatif | |||||
| Datif | obutym | ||||
| Instrumental | obutymi | ||||
obuty \ɔˈbutɨ\
- Chaussé.
Obuty w sandały.
- Chaussé de sandales.
Antonymes
Prononciation
- Będzin (Pologne) : écouter « obuty [Prononciation ?] »
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : obuty. (liste des auteurs et autrices)