obtentus
Latin
Étymologie
- (Nom commun 1) Déverbal de obtineo, dérivé de obtentum, avec le suffixe -us, -us.
- (Nom commun 2) Déverbal de obtendo, dérivé de obtentum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | obtentŭs | obtentūs |
| Vocatif | obtentŭs | obtentūs |
| Accusatif | obtentum | obtentūs |
| Génitif | obtentūs | obtentuum |
| Datif | obtentūi ou obtentū |
obtentibus |
| Ablatif | obtentū | obtentibus |
obtentus \Prononciation ?\ masculin
- Affirmation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | obtentŭs | obtentūs |
| Vocatif | obtentŭs | obtentūs |
| Accusatif | obtentum | obtentūs |
| Génitif | obtentūs | obtentuum |
| Datif | obtentūi ou obtentū |
obtentibus |
| Ablatif | obtentū | obtentibus |
obtentus \Prononciation ?\ masculin
- Action de tendre, de couvrir.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Prétexte.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
- obtensus
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | obtentus | obtentă | obtentum | obtentī | obtentae | obtentă |
| Vocatif | obtente | obtentă | obtentum | obtentī | obtentae | obtentă |
| Accusatif | obtentum | obtentăm | obtentum | obtentōs | obtentās | obtentă |
| Génitif | obtentī | obtentae | obtentī | obtentōrŭm | obtentārŭm | obtentōrŭm |
| Datif | obtentō | obtentae | obtentō | obtentīs | obtentīs | obtentīs |
| Ablatif | obtentō | obtentā | obtentō | obtentīs | obtentīs | obtentīs |
obtentus \Prononciation ?\