obrero
Espagnol
Étymologie
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | obrero \oˈβɾe.ɾo\ |
obreros \oˈβɾe.ɾos\ |
| Féminin | obrera \oˈβɾe.ɾa\ |
obreras \oˈβɾe.ɾas\ |
obrero \oˈβɾe.ɾo\ masculin
- Ouvrier.
- abeja obrera, abeille ouvrière.
Dérivés
- ciudad obrera
- clase obrera
Nom commun
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | obrero \oˈβɾe.ɾo\ |
obreros \oˈβɾe.ɾos\ |
| Féminin | obrera \oˈβɾe.ɾa\ |
obreras \oˈβɾe.ɾas\ |
obrero \oˈβɾe.ɾo\ masculin (pour une femme, on dit : obrera)
- (Métier) Ouvrier.
(Mi padre) salió muy joven de las tierras paternas y trabajó de obrero en los diques del puerto de Talcahuano, terminando como ferroviario en Temuco.
— (Pablo Neruda, traduit par Claude Couffon, Confieso que he vivido, Editorial Seix Barral, 1974)- Il avait quitté très jeune les terres paternelles et avait travaillé comme ouvrier aux digues du port de Talcahuano, finissant comme cheminot à Temuco.
Synonymes
Dérivés
Prononciation
- Madrid : \oˈβɾe.ɾo\
- Mexico, Bogota : \oˈbɾe.ɾo\
- Santiago du Chili, Caracas : \oˈβɾe.ɾo\
- Carthagène des Indes (Colombie) : écouter « obrero [oˈbɾe.ɾo] »
Voir aussi
- obrero sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage
Étymologie
- De l’espagnol obrero.
Nom commun
obrero \o.ˈbre.ro\
Étymologie
- De l’espagnol obrero.
Nom commun
obrero \Prononciation ?\ masculin