obohatiť
: obohatit
Étymologie
Verbe
| Temps / Mode | Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|---|
| Infinitif | obohatiť | ||
| Futur | 1re | obohatím | obohatíme |
| 2e | obohatíš | obohatíte | |
| 3e | obohatí | obohatia | |
| Passé | Masculin | obohatil | obohatili |
| Féminin | obohatila | ||
| Neutre | obohatilo | ||
| Impératif | 1re | — | obohaťme |
| 2e | obohať | obohaťte | |
| Participe passif | obohatený | ||
| Gérondif | obohatiac | ||
| Nom verbal | obohatenie | ||
| Conjugaison complète | |||
obohatiť \ˈɔ.bɔ.ɦa.cic\ transitif perfectif (imperfectif : obohacovať)
obohatiť sa pronominal perfectif (imperfectif : obohacovať sa)
- S’enrichir.
Antonymes
- ochudobniť
Références
- obohatiť dans les dictionnaires de l’Institut de linguistique Ľudovít Štúr