obnubilate
Anglais
Étymologie
- Du latin obnubilatum.
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to obnubilate \ɒbˈnjuːbɪleɪt\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
obnubilates \ɒbˈnjuːbɪleɪts\ |
| Prétérit | obnubilated \ɒbˈnjuːbɪleɪt.ɪd\ |
| Participe passé | obnubilated \ɒbˈnjuːbɪleɪt.ɪd\ |
| Participe présent | obnubilating \ɒbˈnjuːbɪleɪt.ɪŋ\ |
| voir conjugaison anglaise | |
obnubilate \ɒbˈnjuːbɪleɪt\