obeť

Voir aussi : oběť

Étymologie

→ voir oběť en tchèque.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif obeť obete
Génitif obete obe
Datif obeti obetiam
Accusatif obeť obete
Locatif obeti obetiach
Instrumental obeťou obeťami

obeť \ˈɔ.bɛc\ féminin

  1. (Religion) Sacrifice, offrande.
  2. Victime.

Dérivés

  • obetný, sacrificiel
  • obetovať, sacrifier

Références

  • obeť dans les dictionnaires de l’Institut de linguistique Ľudovít Štúr