notarius

Latin

Étymologie

(Adjectif) Dérivé de nota, avec le suffixe -arius.
(Nom commun) Substantivation de l’adjectif notarius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif notarius notariă notarium notariī notariae notariă
Vocatif notarie notariă notarium notariī notariae notariă
Accusatif notarium notariăm notarium notariōs notariās notariă
Génitif notariī notariae notariī notariōrŭm notariārŭm notariōrŭm
Datif notariō notariae notariō notariīs notariīs notariīs
Ablatif notariō notariā notariō notariīs notariīs notariīs

notarius \Prononciation ?\ masculin

  1. Alphabétique, relatif à l’alphabet.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif notarĭus notariī
ou notarī
Vocatif notarī notariī
ou notarī
Accusatif notarium notariōs
Génitif notariī
ou notarī
notariōrum
Datif notariō notariīs
Ablatif notariō notariīs

notarius \Prononciation ?\ masculin 2e déclinaison

  1. Secrétaire, sténographe.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

Références