norbait

Étymologie

Composé de nor qui ») et de bat un »).

Pronom indéfini

norbait \Prononciation ?\

  1. Quelqu’un.
    • Norbait buru keinu batez agurtu, saluer quelqu’un d'un signe de tête.
    • Norbait ausartzen bazen soberaxko hurbiltzera, zakurrak, muturra zimurturik, hortz zorrotzak erakusten zituen.
      Si quelqu'un s'aventurait à s'approcher un peu trop, le chien, le museau plissé, montrait des crocs affilés.

Synonymes

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation


Références