ninké
Étymologie
- Dérivé de ninke (« borne »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ninké | ninkeyé | ninketé |
| 2e du sing. | ninkel | ninkeyel | ninketel |
| 3e du sing. | ninker | ninkeyer | ninketer |
| 1re du plur. | ninket | ninkeyet | ninketet |
| 2e du plur. | ninkec | ninkeyec | ninketec |
| 3e du plur. | ninked | ninkeyed | ninketed |
| 4e du plur. | ninkev | ninkeyev | ninketev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
ninké \ninˈkɛ\ ou \ninˈke\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « ninké [ninˈkɛ] »
Références
- « ninké », dans Kotapedia