nemedenn

Étymologie

(Attesté en 1967)[1] Dérivé de nemet excepté »), avec le suffixe -enn.

Nom commun

Singulier Pluriel
nemedenn nemedennoù

nemedenn \ne.ˈmeː.dɛn\ féminin

  1. Exception.
    • Un nemedenn eo stankter ar c’humunioù gall (6,7 kumun evit 100 km²) pa vez keñveriet gant broioù all Europa ha moarvat ar bed.  (Paol Mingant, Kemm an aozadurioù tiriadel hag ar cʼhumunioù nevez in Ya !, no 535, 11 septembre 2015, page 4)
      Le densité des communes françaises (6,7 communes pour 100 km²) est une exception quand on la compare aux autres pays d’Europe et sans doute du monde.
    • A dra sur, e troioù ’zo, e tiviz un hinienn kemmañ renkad (ar c’hefredour oc’h entuañ gant ar stourm proleterel, an nevezvondian deuet a-benn da vezañ degemeret er renkad uheloc’h) ; er-maez eus an nemedennoù-se avat, en em ampar ar renkadoù hep emell eus youl o izili pe eus ur youl diavaez.  (Notennoù kevredadel (7), Strolladurioù dibarek ha renkadoù in Emsav, no 69, septembre 1972)
      Bien sûr, dans certains cas, un individu décide de changer de classe (l’intellectuel se ralliant à la lutte prolétarienne, le nouveau riche ayant réussi à être accepté dans la classe supérieure) ; mais en dehors de ces exceptions, les classes se constituent sans s’occuper du désir de leurs membres ou d’un désir externe.

Références

  1. Notennoù armerzhel (8), ar c’horvoder : I. ar gopr, in Emsav, no 9, septembre 1967