nazbá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | nazbá | nazbayá | nazbatá |
| 2e du sing. | nazbal | nazbayal | nazbatal |
| 3e du sing. | nazbar | nazbayar | nazbatar |
| 1re du plur. | nazbat | nazbayat | nazbatat |
| 2e du plur. | nazbac | nazbayac | nazbatac |
| 3e du plur. | nazbad | nazbayad | nazbatad |
| 4e du plur. | nazbav | nazbayav | nazbatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Engendrer, enfanter, susciter.
Va noldakorik toz nazbá.
— (vidéo, Luce Vergneaux, Nolda Koe Toulousefo Kotlaxo, 2018)- Je commence à faire naitre un individu de neige.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « nazbá [nazˈba] »
Références
- « nazbá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.