nautanièr
Étymologie
- Dérivé du latin nauta (« matelot »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| nautanièr \nawtaˈnjɛ\ |
nautanièrs \nawtaˈnjɛs\ |
nautanièr [nawtaˈnjɛ] (graphie normalisée) masculin
- Nautonier marin.
Références
- Emil Lévy, Petit Dictionnaire provençal-français, Heidelberg, 1909
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2