namié
Étymologie
- Dérivé de nami (« la mémoire »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | namié | namieyé | namieté |
| 2e du sing. | namiel | namieyel | namietel |
| 3e du sing. | namier | namieyer | namieter |
| 1re du plur. | namiet | namieyet | namietet |
| 2e du plur. | namiec | namieyec | namietec |
| 3e du plur. | namied | namieyed | namieted |
| 4e du plur. | namiev | namieyev | namietev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
namié \namiˈɛ\ ou \namiˈe\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « namié [namiˈɛ] »
Références
- « namié », dans Kotapedia